نشسته ام و دارم مدام شادمهر گوش ميكنم. به عبارت ديگه همون غم نازك و اندك و درپيت دلتنگي...رسما صلوات ميفرستم به تمام تلاشم براي فرهيختگي.
...نه آخه جون من، گويا نيس؟
آخر يه شب
اين گريه ها
سوي چشامو ميبره
عطرت داره از پيرهني
كه جا گذاشتي ميپره
سه‌شنبه، اسفند ۱۱، ۱۳۸۸
پيدات كنم
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر